درباره چاک بری

سال های اولیه دهه 1950 در امریکا موسیقی «راک اند رول» شکل گرفت. این موسیقی به روایتی بلوز سیاهان بود که سفیدها می نواختند با تفاوت هایی اندک مثلاً ضرباهنگی سریع تر و ملودی هایی ساده تر که مناسب سرگرمی و تفریح باشد.

ابرستاره این موسیقی الویس پریسلی بود و اسامی دیگری همچون «بادی هالی»، «لیتل ریچارد» و «بیل هیلی» در کنار او جریان اصلی موسیقی راک اند رول را شکل می دادند که همگی سفید بودند. در این میان چند سیاهپوست این تلقی صرف سفید از راک اند رول را بر هم زدند. یکی از آنها و در واقع مهم ترین شان «چاک بری» بود. چاک بری با آن صورت نه چندان زیبا که هیچ تشابهی به زیبایی الویس نداشت، پا به عرصه گذاشت و قهرمان نسل جوان آن دوره ایالات متحده شد. بری با هم نسل هایش بسیار متفاوت بود. این چاک بری بود که خودش آهنگ می ساخت، خودش ترانه می سرود و خودش اجرا می کرد. بری را به روایتی «پدر شعر راک»1 می دانند. او بود که به ترانه در این نوع موسیقی مفاهیمی اجتماعی افزود و در عین حال از اولین کسانی بود که جسارت بداهه نوازی های طولانی مدت در یک قطعه راک اند رول را داشت. او هنرمندی نبود که تهیه کنندگانش برای او ملودی و شعر انتخاب کنند. «جان لنون» خواننده و نوازنده معروف گروه بیتلز در مورد او گفته است؛ «اگر سعی می کنید روی راک اند رول اسم دیگری بگذارید می توانید آن را چاک بری بنامید.» و کیت ریچاردز نوازنده بزرگ گیتار که در گروه موسیقی رولینگ استون فعالیت دارد، گفته است که من تمام تکنیک های نوازندگی ام را از روی چاک بری برداشته ام.

چاک بری با نام واقعی «چارلز ادوارد اندرسون بری»در 18 اکتبر سال 1926 در میسوری به دنیا آمد. برخلاف اغلب خوانندگان سیاه بلوز که یا خودشان کارگر بودند یا در خانواده یی کارگر و سطح پایین تربیت شده بودند بری در خانواده یی متوسط بزرگ شد اما در نوجوانی به رفتاری ناهنجار روی آورد. در سال 1944 قبل از اینکه از دبیرستان فارغ التحصیل شود به جرم دزدی دستگیر شد. او به همراه دوستانش می خواستند از میسوری به کانزاس بروند و متوجه می شوند ماشین شان خراب است و به همین خاطر با اسلحه اسباب بازی جلوی ماشین دیگری را می گیرند و آن را می دزدند و به کانزاس می روند و... برای اولین بار چاک این گونه دستگیر می شود.

پس از رهایی از اردوی کار تربیتی او به طور جدی به سمت گیتار و موسیقی بلوز رفت. پس از چند سال یک نوازنده چیره دست شد. او در سال 1955 به شیکاگو رفت تا «مادی واترز» را ببیند. مادی واترز از بزرگان موسیقی بلوز بود که روی بری تاثیر گذاشته بود. بری در همان سال 1955 فرصت این را پیدا کرد که چند قطعه ضبط کند از جمله قطعه معروف میبلین (Maybellene) که به عنوان اولین قطعه از بری ضبط شد. ارائه شدن این اثر و مقبولیت آن در نسل جوان باعث شهرت بری شد. سال بعد آلبوم «راک، راک، راک» را منتشر کرد. او مسیر موفقیت را پیش گرفته بود که در اواخر دهه 1950 به دلیل مشکلات اخلاقی محکوم به پنج سال زندان شد و این مسیر با تلخی متوقف شد.

پس از زندانی شدن بری و مشکلات دیگری که برای موسیقی راک اند رول پیش آمد از مقبولیت او و موسیقی راک اند رول کم شد. پس از اتمام محکومیت او بیتلز و رولینگ استون (دو گروه بسیار معروف و آغازگر راک دهه 60 ) با بازخوانی آثاری از چاک بری دوباره او را بر سر زبان ها انداختند.

بری در سال 1979 به دلیل امتناع از پرداخت مالیات دوباره محکوم شد و به زندان افتاد اما در همان سال به درخواست «جیمی کارتر» در کاخ سفید کنسرت برگزار کرد.

او در دهه 1970 بیشتر درگیر تورهایش بود. هیچ وقت به همراه خودش گروهی نمی برد؛ آنقدر از خودش مطمئن بود که برای تورهایش تنها با یک گیتار سفر می کرد. می دانست که هرجا برود نوازندگانی پیدا می شوند که با او ساز بزنند. «بروس اسپرینگستین» از خوانندگان بسیار معروف موسیقی راک در امریکا، کارش را با نوازندگی برای چاک بری آغاز کرد. اسپرینگستین درباره او می گوید؛«... حتی لیستی از قطعه هایی را که می خواست اجرا کند به ما نمی داد. او توقع داشت نوازندگان بر اساس پرفورمنس های او ساز بزنند و در کنسرت هایش از نوازندگانش تشکر نمی کرد.»

به رغم این حرف ها اسپرینگستین در سال 1995 (یعنی زمانی که خودش در اوج شهرت بود) در کنسرت معروفی که بری در هال آف فایم (Hall of Fame) برگزار کرد، شرکت و دوباره برای او نوازندگی کرد.

در سال 1987 «تیلور هکفورد» کارگردان معروف امریکایی که سه سال پیش فیلم مشهور «ری» را با محوریت زندگی «ری چارلز» خواننده بزرگ موسیقی بلوز ساخت، مستندی از کنسرتی که برای گرامیداشت بری برگزار شد، تهیه کرد. در این کنسرت کیت ریچاردز سرپرست نوازندگان بود و نوازندگانی همچون اریک کلپتون، رابرت کری و اتا جیمز حضور داشتند.

از اسامی مهمی که بری بر آنها تاثیر گذاشته است می توان از گروه The Who که لحن آنارشیستی موسیقی بری بر آنها تاثیر گذاشته و باب دیلن که از نوع ترانه سرایی اجتماعی بری تاثیر گرفته و همین طور «انگس یانگ» نوازنده گیتار گروه معروف AC/DC نام برد که در شکل نوازندگی مستقیماً تحت تاثیر چاک بری بوده است.

چاک بری در حال حاضر 82 ساله است و همچنان مشغول کار. او هر ماهه یکی از چهارشنبه ها را در رستوران معروف خود با عنوان «بلوبری هیل» در سنت لوئیز به اجرای موسیقی می پردازد.

 توسط  هما زارع منش از سایت ری را

فاجعه ای دیگر در راه است

موسیقی از نظر شرکت پست جمهوری اسلامی ایران

 تازگی شرکت پست جمهوری اسلامی ایران قوانین ارسال کالا و از جمله ممنوعیت های پستی از طریق این سامانه را بدین شرح اعلام کرده که در کمال تعجب وسایل موسیقی در ردیف مواد منفجره، مجلات مستهجن، مشروبات الکلی و گوشت خوک قرار گرفته است.

بعد ما تلاش میکنیم هنر رو برپا بداریم ؟ آخه کجای دنیا با هنر و با موسیقی همچین جنایتی میکنند.

تبلیغات برای دبو و لغو کنسرت آنها

چندی پیش اخباری مبنی بر اجرای کنسرت گروه پاپ أمریکایی- اندونزیایی دبو در تهران  خوندم 

برای نخستین بار، یک گروه موسیقی آمریکایی که البته تمام اعضای آن مسلمانند، به تهران آمده و با زبان فارسی به اجرا برای مردم ایران خواهند پرداخت…خواننده اصلی این گروه مرد است اما همنوایان زن نیز با آنان همراهی می‌کنند.

به گزارش خبرنگار «تابناک»، گروه موسیقی اسلامی «دبو» متشکل از برخی اتباع مسلمان آمریکاست که از ۹ سال پیش به اندونزی مهاجرت کرده و اجرای موسیقی را با آلات مختلف موسیقی از قبیل درام، طبل، عود و سنتور و خوانندگی به سبک‌های گوناگون تجربه کرده و توسعه داده‌اند.
گویا این گروه از وزارت ارشاد نیز مجوز دریافت کرده و قرار است همزمان با بعثت پیامبر اکرم(ص) در تالار بزرگ کشور چند شبی به اجرای برنامه بپردازد.خواننده اصلی این گروه مرد است اما همنوایان زن نیز با آنان همراهی می‌کنند.
تاریخچه شکل‌گیری گروه موسیقی اسلامی «دبو»
سرآغاز پیشرفت این گروه در حین تدریس در یکی از دانشگاه‌های اندونزی در «ماکاسار» رقم خورد. آنها به عنوان بازآفرینی و ایجاد انگیزه بیشتر با دانشجویان همنوا می‌شدند و شور و هیجان بیشتری به درس‌های روزمره دانشجویان می‌بخشیدند.
از آن پس گروه به طور جدی شروع به مطالعه و نوشتن ترانه، آموزش و تمرین با آلات موسیقی مختلف کردند. مصطفی (سرپرست گروه) در سن بیست سالگی تبدیل به یکی از آهنگسازان، هماهنگ‌کننده و تک‌خوان اصلی گروه شد. در همین ایام بود که گروه ۲۴ نفره «دبو» متولد شد.
«دبو» به معنی «غبار» به زبان اندونزیایی و مالایی است و مبنای این نامگذاری آن است که انسان را از واقعیت و ریشه حقیق خود که از غبار و خاک شکل گرفته، گریزی نیست

گروه «دبو» در آوریل سال ۲۰۰۱ با دعوت ساکنان ناحیه جاکارتای بزرگ، شروع به اجرای کارهای خود کرد. دو سال بعد، در آوریل سال ۲۰۰۳ پس از اجراهای بی‌شمار آهنگ‌های متنوع و اجراهای بسیار تلویزیونی (از جمله حضور در دو جشنواره اهدای جوایز تلویزیونی که به آهنگ‌های گروه دبو اختصاص یافت) نخستین آلبوم گروه در اندونزی منتشر شد. این آلبوم که شامل ده قطعه آهنگ به زبان‌های اندونزیایی و عربی بود، تحت عنوان مابوک سینتا (مخمور عشق) منتشر شد.
متعاقبا «مابوک سینتا» در نوامبر سال ۲۰۰۳ در ایالات متحده و مالزی منتشر شد. نمایش تلویزیونی ویدئو کلیپ آهنگ «سینتا ساجا» (فقط عشق) و پخش رادیویی این آهنگ، کمک بزرگی به گروه  کمک کرد و این آلبوم توجه عمومی را در اندونزی و مالزی به خود جلب نمود.
این گروه آهنگ‌هایش را به زبان‌های بسیاری اجرا می‌کند تا به مخاطب جهانی دست پیدا کند و پیام جهانی اسلام را به همه برساند.
«دبو» همچون دمیدن هوای تازه در عرصه موسیقی جهانی‌ است. پیام ماندگار آنها درباره عشق و صلح حرف تازه‌ای نیست، اما برای «دبو» حکم رایحه روح افزای اسلام را دارد. ظرف چهار سال گذشته آنها با برگزاری کنسرت‌های بسیار به همراه اجراهای بی‌شمار تلویزیونی در سراسر اندونزی و کشورهای دیگر از جمله مالزی و ترکیه روز به روز شناخته‌شده‌تر شده‌اند. در طول این مدت آنها دو آلبوم که بیشتر آهنگ‌های آن به زبان اندونزیایی است و بعضی از آهنگ‌هایشان نیز به زبان عربی و انگلیسی بوده منتشر کرده‌اند. سبک کارهای گروه «دبو» و تم موسیقایی آثارشان غنی و رنگارنگ از بن‌مایه‌های شرقی و غربی، سنتی و مدرن با کمی وام گیری از آهنگ‌های سبک جاز و لاتین است.
در یکی از آهنگ‌ها صدای سنتور ایرانی به همراه چنگ ایرلندی و ضربه‌هایی به سبک ترکی روی تار و گیتار بیس الکترونیک را می‌توان شنید، در حالی که در آهنگ‌ دیگر صدای ریتم سنگین طبل‌های عربی (درام به سبک عربی) به همراه عود سنتی عرب به گوش می‌رسد.
علاوه بر زبان‌های یادشده، آنها ترانه‌هایشان را به زبان‌های بسیاری از جمله انگلیسی، فارسی، ترکی، اسپانیولی و چینی می‌خوانند. آنها چندین آلبوم در دست ضبط دارند، که یکی از این آلبوم‌ها که به زبان انگلیسی است تا آخر امسال به بازار خواهد آمد.

.دیروز اتفاقی بعد از دیدن فیلم متوجه شدم که شبکه سه برنامه ای گذاشته و با آب وتاب داره با این گروه مصاحبه میکنه . و مترجم اوردن. خوب از یک طرف کنجکاوی باعث شد بیشتر برنامه رو ببینم از یک طرف یاد حرفهای دیروز مثلا کارشناسان وزارت محترم ارشاد افتادم.که پرونده شما در الویت نیست.درست میگن بعد از ۴ سال پرونده ما هنوز در الویت نیست .حتما الان دارن به پرونده های ۱۰ سال پیش رسیدگی میکنن. جالبه تو این مملکت نیست یکی بگه چه خبره. از ما خواستند مدارک حراست و سو پیشینه و سوابق رو آپدیت کنم.ولی فرصت رسیدگی نیست. 

لازمه بگم مجری برنامه با اشتیاق تمام از این گروه تعریف میکرد . صحنه های کنسرتهای اجرا شده گروه از مانیتور پخش میشد. وتبلیغ میکردند که حتما این کنسرت رو که قراره در سالن وزارت کشور اجرا شده ببینید. و لی گویا مجوز کنسرت ساعتی قبل از اجرا لغو شده و کلی مردم رو گرفتار کردند.